Elias Canetti "Körleşme"yi yazma sürecinden söz ederken şöyle demiş :
"Çalışmalarımın her gün ilerlemesinin, konunun artık beni bırakmasının ve hiç bitmemesini isteyişimin verdiği doyuma karşın, kağıda geçirdiğim tümcelerin somut gerçekliği yüzünden acı çekiyordum. Kendini bir doğruyu yazmaya zorlayanın acımasızlığı, en çok kendisine acı verir; yazarın çektiği okura çektirdiğinin yüz katıdır"
Aslında özellikle son cümleyi paylaşmak istedim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder