Üç nokta...

Tarihlere takılıp.. saplanır kalırım.. hep..
Hayatımdaki önemli olayların zamanını.. düşünürüm.. hep...
Melankoliyi sevdiğimden midir.. bir içim acır...gıcıklanır.. hep...
Ciddi ve sert görünüşümün altında yatar o duygusal sulu göz... hep...

Yine geldik mi Ece 14 Ağustos'a...
Yine andık mı acıları...
Yine özlemimizi dışa vurduk mu rakıları içerek şerefine..
Yine ağladık mı gökyüzünü ciğerimize doldura doldura...

Yanımda olsaydın bunları yaşar mıydım acaba?
Olsaydın gücün beni göründüğüm gibi sert yapar mıydı?  
Sarılsaydın herşeyin üstesinden geleceğimi bilir miydim?
Kalkanım olur muydun yaşadığım acılara?

Onca soru var cevap bekleyen..
Onca yaşan(a)mamışlıklar..
Ve once ıskalanmış anılar...
Özledim be baba...9 yıldır.. her gün daha çok.. 
Hep bir yerlerim eksik kalıyor sensiz..

Ertelediğim her bir anın pişmanlığı içimde..
O son bakış..
Samsun Otogarı'nda.
Senden İstanbul'a...
Son yolculuğumda...
Kim bilirdi ki..
Kim bilirdi son kez ağladığımızı beraber...

Deniz gözlüme son kez baktığımı..
Kim bilirdi...

İşte bu yüzden.. Senede bir gün..
Tarihe saplanıyorum dibine kadar..
14 Ağustos..un..
Eksik parçalarımı biraz olsun tamamlayacak birini bulana kadar... 

EcE

P.S. : Fonda Muse "Resistance" çalıyor... sadece bilgi...