Zamanın içinde seyahat ederken; müdahele edemediğimiz, bildiğimiz ama önüne geçemediğimiz ve akabinde de bize şaşkınlık veren olaylarla karşılaşırız...
Bunu yaşamayı kendimize yakıştıramadığımız olaylar hatta...
Bunların sonunda "şaşırmak" fiili bazen güldür(t)ür insanı..
Fiil olarak yani.. özünde...
Gülersin..resimdeki gibi elinde avucunda olmadan.. öyle somut olsa keşke zaten...
Başka tepki verilemediğinden midir yoksa en güzeli gülmek olduğundan mıdır .. kimbilir...
Ama ben gülüyorum artık.. Tepkim kalmadı hayata.. Sadece gülüyorum...
Gerçekten de gülüyorum..
Eee yakışıyor napim :) İyi tarafından bakıyorum en azından :D
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder