Yine aylardan Ağustos...

Ağustos ayı kayıp ayıdır benim için..

Eksildiğim aydır..

Tek bir gününde bu kaybı yaşamış olsam da bütün bir ay onun, eksilmenin hüznünü taşırım..

Taşımak isterim..
Hatırlarım anılarımızı...
Konuşmalarımızı... 

Söyleyemediklerimi..

Yaşayamadıklarımı...

Beraber içtiğimiz rakıları...

ve hayaller kurarım.. hayallerimi yaşarım bir aylığına da olsa..

Beraber rakı içiyormuş, memleket meseleleri tartışıyormuş,

yeri gelip futbol konuşuyormuş gibi, ne olacak bu Galatasaray'ın halleri gibi..   

Yaşarım hayallerimi seninle..

Sonbahara iyi bir geçiş yapmak için...

İki gündür İstanbul, havası ile de bana yardımcı oluyor..

Ne güzeldir bunları yaşarken Ağustos'ta ıslanmak ve seni hissetmek...

İliklerime kadar..

O zaman bu satırları bir Can Yücel şiiri ile bitirelim.. Ne de olsa o da bir Ağustos gününde çekip gitti aramızdan... Belki de babamla beraber rakı içiyorlardır şimdi :)

BULUŞMAK ÜZERE
Diyelim yağmura tutuldun bir gün
Bardaktan boşanırcasına yağıyor mübarek
Öbür yanda güneş kendi keyfinde
Ne de olsa yaz yağmuru
Pırıl pırıl düşüyor damlalar
Eteklerin uça uça bir koşudur kopardın
Dar attın kendini karşı evin sundurmasına
İşte o evin kapısında bulacaksın beni
Diyelim için çekti bir sabah vakti
Erkenceden denize gireyim dedin
Kulaç attıkça sen
Patiska çarşaflar gibi yırtılıyor su ortadan
Ege denizi bu efendi deniz
Seslenmiyor
Derken bi de dibe dalayım diyorsun
İçine doğdu belki de
İşte çil çil koşuşan balıklar
Lapinalar gümüşler var ya
Eylim eylim salınan yosunlar
Onların arasında bulacaksın beni
Diyelim sapına kadar şair bir herif çıkmış ortaya
Çakmak çakmak gözleri
Meydan ya Taksim ya Beyazıt meydanı
Herkes orda sen de ordasın
Herif bizden söz ediyor bu ülkenin çocuklarından
Yürüyelim arkadaşlar diyor yürüyelim
Özgürlüğe mutluluğa doğru
Her işin başında sevgi diyor
Gözlerin yağmurdan sonra yaprakların yeşili
Bi de başını çeviriyorsun ki
Yanında ben varım