Kesik kesik uykular...
Her uyanış ya bir ses, ya bir su içme isteği, ya bir huzursuzluk ya da rüyalar yüzünden... ama bazen de gerçekliği hatırlatmak için, hüzünlerimi... hatırlatmak için uyandırıyor bedenim beni...
O ilk uyanıp da uyandığını idrak etme anı ve gerçekle yüzleşme şaşkınlığı arasında garip bir yerde hissediyorsun ya.. bir nevi astraldeymişsin gibi...boşluk hissi geliyor bana birden.. hep rüyada kalmak istediğimden midir... gerçeklikte kendime söz geçiremediğimden midir.. bilinmez... Ama işte bende o her ara uyanışların uyku haline geçişleri çok zor oluyor.. akla gelen ve aslında beyne zaten bir süredir yapışmış olan, sadece bir süreliğine rüya alemine dalmış sor(g)ular.. bıçak yarası gibi vücudumda acısını hissetiriyor gece o sessizlikte uyandığımda...
Boşluklar var.. aralarda... arada kalmışlık hissi ile beraber.. araf’ta...
Beden sabahında yorgun kalkıyor.. yorularak uyanıyorum daha yorucu olan hayata.. susuyorum.. daha az konuşuyorum... kendi kendime de olsa...
Cümlelerimin sonunu tek nokta ile bitiremiyorum... öznesi, yüklemi olsa da; cümle devam ediyor aslında söylendikten sonra, anlamı daha derin gibi... biraz daha düşün demek ister gibi... belki öyle olmasa da öyleymiş gibi... kelimeler cümlesinin içinde devrilmiş.. sağa sola.. ee zaten bu ara hayatı da devrik yaşıyorum cümlelerim gibi..
Hani en basit tabiri ile, sakin bir limana sığındığında, olur da ansızın fırtınaya yakalanırsın ve savrulursun ya.. hazırsız yakalanma anında... herşeyi kontrol etmeye çalışan bir insan olarak kontrol dışında yaşadığım her olay bir travma iken; bir de hiç beklemediğim bir yerden esince rüzgar, ben de altüst oluyorum ve şöyle buz gibi bir suya girip ıslanmam gerekiyor..
"La Haine" filimdeki güzel bir laf geldi aklıma : "aslında önemli olan düşüş değil, yere çarpıştır” ve de aslında nasıl yere çarptığın.. Yere çok kötü çarpmadım belki ama artık ayağa kalkış anı geldi çattı!! Çünkü bilinçaltımda giderek biriken datalar bir noktadan sonra beynin belleğine sığmıyor.. yaşanan travmatik olaylardan sonra su kaynatmaya başlıyor beyin.. ve en sonunda beynin uyuşma haline geçişi ile sonlanıyor bu durum...
Uyuşuk moddan selam olsun da artık uyanıp ayağa kalkma vakti!!!
E haydi artık!!
EcE
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder